Welkom lieve Zelda

Afwegingen en keuzestress

Eindelijk heb ik even tijd om ons nieuwste gezinslid uitgebreider voor te stellen. Met een nieuwe pup in huis, de zorg van Jack en onze normale werkzaamheden is dat er nog niet van gekomen.

De mensen die ons kennen weten dat wij idolaat zijn van bullen, Franse bullen, Engelse bullen, Old English bullen…swa…bullen dus, Lang hebben wij gedacht dat een tweede bull niet binnen de mogelijkheden lag, Grootste punt voor een tweede bull was de epilepsie van Jack die wij op geen enkele wijze wilde provoceren. Inmiddels was Jack al zo lang stabiel en hebben wij de aanvallen zo goed onder controle dat wij toch begonnen te twijfelen. En wat voor een bulldog nemen we dan, we twijfelden tussen een tweede Franse bulldog en een Old Englisch Bulldog.

Pup of herplaatser

Onze laatste 2 bullen hebben wij als herplaatser in huis gehaald, er zijn immers al zoveel bulletjes die nog een goed huis zoeken. En hoewel wij het nog steeds een nobele daad vinden om een herplaatser in huis te halen zitten hier natuurlijk ook keerzijdes aan. Ten eerste hebben herplaatsers vaak, maar zeker niet altijd, een verleden. Omdat wij zowel met Jack als met de nieuwe hond geen risico’s willen nemen, en omdat ik met de nieuwe hond wil gaan sporten hebben wij uiteindelijk gekozen voor een pup. Binnenkort zal ik ook een blog wijden aan mijn visie op het kiezen van een herplaatser vs een puppy. Ook zal ik daar verder ingaan op onze afwegingen en keuze voor een fokker.

De keuze

Na veel afwegingen hebben wij uiteindelijk de keuze gemaakt voor een Old English Bulldog en wel een puppy. Dit ging overigens een stuk sneller dan wij verwacht hadden. Een zoektocht online en navraag bij bekenden stuurde ons naar verschillende websites en facebook pagina’s van fokkers. Voor een nieuwe Franse Bulldog zouden wij gekozen hebben voor een pup van Hawbucks maar voor een oldie wisten we het niet bij voorbaat. Maar dat veranderde snel nadat ik op de website van MDM bulls terecht kwam. Hoe meer ik las op de site, hoe enthousiaster wij werden. Snel hebben wij contact gelegd met Kelly zodat we eens kennis konden maken. Een krappe week later werden wij hartelijk ontvangen en mochten wij hun 3 bullen begroeten. Op dat moment was het nog niet bekend dat niet 1 maar 2 van hun bullen zwanger waren. Ook wisten we niet hoeveel pups er zouden komen dus wij hadden ons ingesteld dat ons nummer op de wachtlijst zou betekenen dat wij nog een aantal maanden geduld zouden moeten hebben. Natuurlijk is dat geen enkel probleem, de aanschaf van een hond is immers wat anders dan een nieuwe tafel of stoel.

Wow…die zagen wij (en Kelly) niet aankomen

Na een periode van wachten en onzekerheid bleek dat de moeder van Zelda, Mozzie maar liefst 11 pups bij haar droeg, je leest het goed 11 stuks !
Van de 11 pups waren er 4 teefje, dat betekende voor ons dat wij veel sneller dan verwacht een pup in huis zouden krijgen. En er was nog een surprise, het andere teefje Boomer had nog een verassing, ze bleek ook zwanger te zijn en had dat nog even fijn verborgen gehouden….Suc6 Kelly, you got what you wished for 🙂

Zelda op weg naar huis

De natuurlijke bevalling was goed verlopen en de 11 pups zijn allemaal gezond ter wereld gekomen, bekijk alle pups hier.

Vanzelfsprekend zijn wij meerdere malen gaan puppyknuffelen en bij elke keer nam bij ons de overtuiging toe dat wij de juiste keuze voor de fokker hadden gemaakt. Kelly en haar gezin hebben ons laten zien met hoeveel overgave zij hun hele gezin in dienst zetten van de moeders & pups in deze drukke periode. Nooit was een vraag teveel, altijd waren we welkom en wat werden we verliefd op Zelda, eigenlijk op alle honden, pups & moeders.

Na 8 weken intensieve verzorging was Zelda klaar om met ons mee te gaan, Op de foto hierboven zie je Zelda op de eerste avond dat ze bij ons was. 

Kennismaken met Jack

De eerste kennismaking met Jack hebben wij voorzichtig aangepakt. Hoewel Jack een echte knuffelkont is als die jou eenmaal kent is dit zeker bij aanvang niet standaard. Hij kan dan flink van zich laten horen en met zon klein frummeltje wilde we natuurlijk geen risico lopen. Ook moeten ze met elkaar in 1 huis gaan leven dus we konden het maar 1x goed doen. Onze halve huiskamer is verbouwd met een grote puppy ren waar Zelda naar hartenlust kon spelen en slapen. Zelda was direct nieuwsgierig en daagde Jack van achter het hekje flink uit. En elk uur raakte Jack meer gewend aan Zelda en steeds vaker lagen ze ieder aan 1 kant van het hekje tegen elkaar aan. Wanneer wij voldoende tijd hadden om echt de aandacht en focus bij de honden te hebben lieten wij ze bij elkaar. 

Het duurde dan ook niet lang voordat Jack & Zelda echte maatjes werden en tegenwoordig is de puppyren nog maar klein en wordt deze enkel gebruikt om Zelda eten te geven. 

Zelda’s eerste maanden

Zelda heeft vanaf dag 1 in haar bench doorgeslapen tot in de ochtend. Wat een heerlijke verrassing is dat. De allereerste nacht heeft ze 1x van zich laten horen en sindsdien is de babyfoon stil. Ontzettend leuk overigens om een babyfoon en kinderkleding hangers te kopen bij de hema en “bekenden”  naar je te zien staren……ze hebben nog niks (durven?) vragen haha

Toen Zelda 4 maanden was hebben we gekeken hoe ze het zou doen als ze uit de bench mocht om te slapen. Wederom verraste ze ons zeer positief. Zelda slaapt heerlijk op de bank of in de mand en de bench is niet meer nodig.

Wij konden gelukkig snel starten met de puppy training en Zelda blijkt een slimme dame te zijn. Niet alleen in de klas, maar bijvoorbeeld ook voor de camera….een echte ijdeltuit en ze weet exact wanneer jij haar vast wil leggen, ze gaat er dan even goed voor zitten.

Wij kunnen niet anders zeggen dan dat wij met Zelda ontzettend geboft hebben. Jack & Zelda zijn 8 poten op 1 buik, Zelda heeft nog niks gesloopt ! en ze slaapt uit tot wij uit bed komen. Naast actief bezig zijn houd ze ontzettend van knuffelen, ligt het liefste de hele dag op schoot (we vertellen daar dagelijks dat ze 35 kg wordt en of ze daar een beetje rekening mee wil houden) en is al vroeg zindelijk. Daar waar wij zo lang getwijfeld hebben of het voor Jack wel goed zou zijn is nu het tegendeel bewezen. Niet alleen heeft Jack geen nadelige gevolgen gehad met zijn epilepsie, hij heeft zowaar zijn tweede jeugd gevonden. Nu hebben wij nooit het idee gehad dat Jack niet happy was, maar met Zelda erbij heeft die zeker nog meer lol.

Als afsluiter nog een paar leuke foto’s van ons komische duo

• De gave puppyfoto’s van Zelda zijn gemaakt door Tessa Meynen

Reacties vinden wij leuk, je kan deze plaatsen onderaan dit blog.